# day 1

Męczący dzień, ale głównie poprzez pracę. Przebywanie z ludźmi bywa czasem bardzo męczące, bo jak same wiecie - różnych się spotyka.Ale i tak ją lubię, mimo iż czasem pojawiam się w niej w weekendy, co jest kosztem wolnych dni w środku tygodnia. Czuję się więc dziś bardzo wymęczona, pewnie (ale raczej gównie) za sprawą diety. To chyba setna jaką rozpoczynam i oby pierwsza w jakiej dotrwam do końca. A jej koniec składa się równocześnie z wielkim wydarzeniem rodzinnym, jakim jest ślub mojej młodszej siostry i faktem, że mam być jej świadkiem.Za równe 50 dni! Akurat tyle ile trwa   Dieta ABC. Przypadek, bo zauważyłam, że kilka z Was też ją wprowadziło u siebie, więc zainspirowna też chcę spróbować.

 Proszę, powiedzcie jak Wam idzie? Na którym dniu jesteście? Jak znosicie słabsze  momenty? I ostatnia kwestia, może jestem niedomyślna, ale co do cholery znaczy fast?! Zero kcal czy przeciwnie, brak limitu przyjmowanych kalorii? Nidzie nie mogę znaleźć konkretnej odpowiedzi.

A więc dziś leci Dzień nr 1

• serek wiejski (ok 100g) 97 kcal
• twaróg chudy (ok 100g) 86 kcal
• 2 x kromka chleba razowego (ok 70g) 150 kcal

333/500

Ładnie wygląda i super! I zakończyć tak dzień.

Odniosę się też do Waszych komentarzy, za które bardzo dziękuję. Otóż rzeczą oczywistą jest, że lepiej, żezdrowiej przyjmować kilka lekkich posiłków w regularnych odstępach czasu. I naprawdę szczerze poradziłabym taką opcję każdej innej osobie Każdej, ale nie sobie. Bo siebie znam i wiem, że jeżeli zacznę, to tak się zapędzę, że nie skończę na planowanym z góry posiłku... Zaczną się natarczywe myśli, że przecież ostatni raz mogę się na coś skusić, ten ostatni właśnie raz, który zawsze chyba jest przed-ostatnim. I jak się skończy? Napadem! Tak więc, twarde reguły, bez żadnych odstępstw (nawet najmniejszych) powodują, że na dłużej starcza mi zapału niż miotanie się i odliczanie minut do kolejnego posiłkuabby potem walczyćprzeciwko samej sobie iy nie pójść dalej w jedzenie. Bez sensu i mega toksyczne dla psychiki.